ince bir sızı taşır tüm kemanlar şimdi ikiniz adına

...bir kadın ki dağlardaymış yol iz dil bilmiyormuş,bir kadın ki küçükmüş ürkekmiş kaçak bir yolcu gibiymiş,bir kadın ki öksüzmüş yetimmiş kimsesizmiş,bir kadın ki altın bir kalbi varmış...
...bir erkek ki cesurmuş,dürüstmüş,savaşçıymış...
bir erkek ki dil yol iz biliyormuş, bildiği tümleri öğretmiş...bir erkek ki öksüz yetim ve sahipsiz bir kadının elinden kendi tüm yetimliğine rağmen tutmuş kollamış dünyası havası suyu olmuş...
...öyle bir erkekmiş ki kalbi altın mı altın,öyle bir erkekmiş ki kendi güçsüzlüğünü kadınına güven olarak sarmalamış,hissetmemiş hiç kadın kendi güçsüzlüğünü,sahipsizliğini o erkeğin kollarında...
...öyle bir kadınmış ki sevginin tüm erekleriyle sevmiş,bir eli erkeğin yüzünde korumuş kollamış yıllarca...
...bir kadın ki erkeğine kucağını açmış,bir erkek ki o kucağa sarılıp sımsıkı sarmalamış...
...o kadın o adamın işte hem sevgilisi hem eşi hemde aşkı olmuş,kendini adayacağı olmuş,bir dilek ağacı olmuş adam kadın için,kadın adam için her gün bir dilekle dallarında yer bulmuş aşkı sevgisi kocası için...

ancak böyle bir erkeğin yıllarla ölmeyen, daima büyüyen ezgileri, kulaktan kulağa meydanlara işte böyle yankılanır olur........

bir kadın o erkeğin herşeyi,bir erkekte o kadının herşeyi böyle olmuş işte yıllarca..........

ve o kadın haykırmış o erkeğin ardından meydanlardan,meydanlara.........

ve aşkıda ancak bilenler böylesi haklıyla yıllarca yaşarmış...hrant ve rakel için