rengide beyaz ..
mor bir denizin gölgesi bu sessizliğin
bir yorgunluktayım
bir yoklukta belki
belkide yokluğun yorgunluğunda hayat
ikindi vakitlerinde okunacak ezanları bekliyorum
bir avlu dolu bilinmezliklerle
anlamsızlıklar taş geçitlerde yine
kanat takınıyor kuş uçarken
tünelin rutubet kokusunun üzeri ise örtülmekte
yoksunluğun elleri dolaşıyor dört yol ağızlarında
zehirli bir ok yönsüz saatte bilmem kaç hızda
yalpalayan bir yelkenin rengini seviyorum şimdi
bir yelkenin yalpalayan rengini seviyorum belkisiz şimdi
söylenecek bir sessizliği varmış dile gelen
sessizliğini söylüyor şimdi
oysa ki
bana bakan gözlerinin rengi mor aslında
ve
bir sessizlik şiiri yaz aklından yine
sesi usulca olsun ..
Seja o primeiro a comentar
Yorum Gönder