Dünyanın en güzel günü...

bugün 27 temmuz
günlerden salı

bilinmeyen

.

.
bilinmeyenlerde saklı hayat...
hayat işte bilinmeyen...

öteki renk...

bilinmedik

ve

bilmedik...

ama

tek doğru

hissedilen..

tıpkı bu blog gibi hayat

görünen 've' görünmeyen

görünen 'ama' görülmeyen..

bilinmeyenin bilinen yüzü kadar

bilinenin bilinmeyen yüzüde gerçeklik

terazinin iki kefesi hayat

dolu dolu...

27 temmuz

akan bir hayatın gözleri var ellerimde
içini açtığımda
durmayan bir zamanın sözleri yankılanıyor seste 27 temmuz
sesin ardından koşuyor ya hani sokaklar
köşebaşları akrebin yelkovanı kovalayışında hala..

akan bir zamanın elleri, gözlerimde
ve
anıların küçük gülüşleri rüzgargüllerinde 27 temmuz

şiirinadı

Bir mutluluk sevinci

bir gülüş çiçeği

rengi beyaz bir gülüşün

Adıiştekanatların ..

ağlamaklı bir şehrin gölgesi örtüyor gündüzü
araba tekerleri ıslık gibi ıslak
kaldırım üstü serçeleri şaşkın
bir an'ın hızı çağlıyor bir damlada
simone sesinde
yeşil bir ton koyusunda gri ile kol kola
caddede yaşlı adımlar sanki insan sureti
bir sır ise kendini habersiz ele vermek istiyor
karnından ağlayan bir oyuncak bebek sesi sanki!
sanki işte

bir yaz yağmuru bu bilindiği üzere
nasılsa durmadan geçer...