ağlamaklı bir şehrin gölgesi örtüyor gündüzü
araba tekerleri ıslık gibi ıslak
kaldırım üstü serçeleri şaşkın
bir an'ın hızı çağlıyor bir damlada
simone sesinde
yeşil bir ton koyusunda gri ile kol kola
caddede yaşlı adımlar sanki insan sureti
bir sır ise kendini habersiz ele vermek istiyor
karnından ağlayan bir oyuncak bebek sesi sanki!
sanki işte

bir yaz yağmuru bu bilindiği üzere
nasılsa durmadan geçer...