ressamın renkleri

Yürüyorsun yollarda ardı sıra
Dökülüyorken gün, rengiyle kaldırımlara
Köşeyi dönüp festival coşkusuna katılmak var
Ritim tutmak hayatın nabzında
Karışmak damlalardan yağmura
Hayatın tam orta yerindeki meydanda
Elleri kaldırıp gökyüzüne
Atlamak gerek Zeid’ın renklerinin tüm seçkisine korkusuzca işte!
Siyahı bir el geride selamlamalı
Maviyi görünce uçmalı
Kırmızıda durmalı
Gride hafif iç burkmalı
Mor kalbin rengiyse
Sarı hadi asiliğin sesi
Turuncuda çığlık atıp zıp zıp zıplamalı
Yeşilde yaslanmalı omuzbaşı
Ama en kıymetlisini görünce hiç durmamalı
Bulamalı elikoluyüzü rengarenk beyaza
Bulanmalı aydınlığa kendi rengiyle,
Daima...