az mavi bir akşamın sıkıntısında sanki ortalık


yağmur kokusuda çekti gitti


kalanlar bir sen bir ben


birde elde kalan hep bilinmedikler


yüzüm üzgün


suratım düşük

ve hiç keyfim yok nicedir

masal öncesi çağdan kalan

bir şiir arası versek keşke bu matinede

film devam ederken tamda kendi sualinde

uyaksız kaygısız ve de tasasız