gece

bazen susayım diyorum
derin derin,
üşütürken suskunluk tahta bir köprünün üstünde
çözülsün asma kilitleri okyanusun
kana kana kanasın
adımlara dolan yengeç vuruşları,
geç değilken henüz atlamak yüzgeçlerinden
oysa daha erken!
tutunmak nisana

döneyim diyorum bazen de
çöl arası vakitlere salayım
peçesini kaldırmış kum fırtınasını
iki kelime arasına atayım
çarçabuk terli ellerini
parlasın kıvılcımın ateşi
bedevilerin sürmeli sözlerinde

bazen durayım diyorum
katran karası karanlıklarda
film kahramanları gibi
yenilmez yıkılmaz dövüşlerin
perdesi aralık sokak yürüyüşlerinde
bilmediğin dillerin kelimelerinden kaçarken
sandığın gerçeklerle karşılaşmadan hani

bazen ıslanmak diyorum
nisan yangınlarından korkmadan
lastik çizmelerin sarılığından
dallarımı uzatıp gökyüzüne
sonra
maviyi toplamak işte yeryüzüne

bazen alıp başımı gideyim diyorum
neresi olursa fark etmez ama
bir parça ışık olsun coğrafyasında
bir parça gözyaşı işte kirpiklerin ardında

bazen de
bazen tek bir cümle etmeden
kıvrılayım diyorum omuzlarımdan
sessizliğin dizlerine
üstümü örtsün gece