puslu ve bugulu dolunay şavkına acılıyor denızın rengı,sehrın eskı koselerınde. bır parca c.saura dusmus muzıgın golgesınde,akdenız tutuyor ozlemle beklenmedik kıyılarından aklın ıcıne. keskın bır latın kokusu bulanıyor, tangonun lırık dızgelerıne. ve gıtmek ıstıyor artık ruh,ozgurlugunun tutsak oldugu, aklın bu bulamaç kıyıları eşıgınden, aıt oldugu karaparcalarına, ozlem dolu gülümseyişte.