kendi yarat-ık-tıklarıma cevap:

_____________________________________________
_______ _üzgünüm sen o değil miş sin.

durakta oturuyordu ,mütemadi bir kaç araba hızla geçip akşamın gölgesini sürüklüyordu ardından ...herkes hayatını oynuyordu ...birisi ise karşısına geçmiş hayatını sadece seyrediyordu...o birisi,o birisi...o birisi tuhaf ama kendisiydi...

sıkıldığını hissettiği anda

başını dayadığı metalin soğuğundan çekti kafasını,

bakışlarındaki anlamı yakalayan

bu tanıdıklıktan da sıkılmıştı bir anda...

hoşçakal dedi yürümeye başladı...

ne zaman konuşmaya başlamışlardı ki hem topu topu yarım saat...ne kazanmıştı onu anlayan birinin yada ona tanıdık birinin bu dünyadaki varlığı...bu benim için yeterli dedi daha fazla konuşmayalım...

nasılsa sen yinede o olmayacaksın ki yarat-ık-tıklarıma cevap vermekten sıkıldım çünkü artık dedi üzgünüm_________________________hey bayım!az önce buralardan bir kız geçti gördünüz mü