zzodie/ye

üzerine titrenmedik akşamların
gündoğumlarına yol alıyor keskin viraj
kulak arkasına saklı otoban korkusu
bilekleri buruk sokak yamaçlarında,
ıssızlıkları arşınlayan tekil gövden
kavuşuyor masa lambası keşliğinde
çoğul gölgenin omuz yankılarına,
çoğalıyor ellerin, saçlarının başladığı yerde
ayakların diz sürüyor, yosun tutmuş tırnakların ardında
iskemle oturuşlarında tumturaklı şarkıların
ekşiliği var sanki baktığın yerdeki tüm renklerin
bir bilsen deniz ne çok yakışır sana
köpüklerin içinden çıkıp gelen bir yunus sevinciyle
özgürlük ya hani dost!
özgürlük!
mavi olanından engin ufuklarında,
bir aşabilsen/k dalgaları yara yara
bir kavuşumlu
bir sarılımlı can ile
oturup konuşsan/k köşe başında yaka paça

iki laf ardı sırtının yıldızlarında
söz dinlemeyen kendinle
kendine sarılsan

tekdefada

dosta..

zzodie/ye..